Page 47 - TÜBİTAK Bülten / Sayı 132 - Aralık 2012

TÜBİTAK ile ilk kez 1993 yılında tanışan Dr. Talat Buğur, İstanbul Üniversitesi Diş
Hekimliği Fakültesi’nde öğrenciyken burs aldı. Fransa’da doktora eğitiminin
ardından diş hekimliği yapmaya başlayan Buğur’un yolu 18 yıl sonra bir kez daha
TÜBİTAK ile kesişti. Ancak bu kez diş hekimliğinden üreticiliğe geçiş döneminde.
1991 yılında İstanbul’da ‘implant’ ile ilgili bir kongreye katılan Diş Hekimi Buğur’un
yerli implant üretim fikri ilk kez o gün ortaya çıktı. Uzun yıllar hem finansman birikimi
hemde konuya hakimolmak için uygun zamanı beklediğini söyleyen Buğur, özellikle
son 5 yıl içinde projeye konsantre olduğunu vurguladı. “Deneysel Metotlar ile
desteklenen yeni bir dental implant modelinin tasarlanması ve geliştirilmesi” projesi
ile 2011 yılında TÜBİTAK’a başvurdu. DTİ İmplant Sistemleri Sanayi Şirketi olarak,
TEYDEB’in 1507 KOBİ Ar-Ge Başlangıç Destek Programı kapsamında destek aldı ve
projeyi başarıyla uyguladı. Projenin sonuçları kapsamında yerli üretim için kolları sıvayan Buğur, yıllardır hayalini
kurduğu implant fabrikasını da faaliyete geçirdi. Fabrikanın kurulumu için bankalar aracılığıyla Avrupa Konseyi
Kalkınma Bankası (AKKB) kaynaklı ve Türkiye Kalkınma Bankası aracılığıyla kredi kullandı.
TÜBİTAK desteğiyle dünya standartlarında implant geliştirildi
Klasik protezlere göre pahalı olmasına rağmen hızla yayılan implant sistemi için Türkiye’nin her yıl resmi rakamlarla 100
milyon Avro’luk ithalat yaptığını anlatan Buğur, “Her yıl ülkemizde 200 bin adet implant kullanılıyor. Tabii bunlar resmi
rakamlar. Türkiye’de bu alanda bir üretici bulunmasına rağmen pazarın çoğunluğu ithal implantlardan oluşuyor. İşte
benim çıkış noktam da burası. Neden implant için bu kadar büyük meblağları yurtdışına ödeyelim diye düşündüm ve
projeye başladım. Türk ve dünya diş hekimlerini tatmin edebilecek kalitede implant geliştiren projeme TÜBİTAK destek
verdi. Projemi gerçekleştirmemle birlikte artık yüzde 100Türk sermayeli bir ürün ortaya çıkardık. Bundan sonraTürkiye’nin
ismini implant alanında dünyaya duyulmuş olacağız ” dedi.
TÜBİTAK’tan destek almadan önce dünya genelinde 30’a yakın implant fabrikasını ziyaret ettiğini anlatan Buğur, ürünün
dünyayla rekabet edebilecek niteliklerde olduğunu söyledi. İstanbul Çekmeköy’de kurdukları fabrikada yıllık 50 bin implant
üretmeyi hedeflediklerini ifade eden Buğur, tüm ürünlerin yüzde 100 kalite kontrolünden geçtiğini ve robotik teknoloji
kullandıklarını açıklayarak, “Bu projenin en önemli farklılıklarından birisi elde edilen implantın dizaynı ve yiv yapısıdır. Bu
yiv yapısı implantın kemik içinde tutunmasını daha ilk faz cerrahidemükemmel bir primer stabilizasyonla sağlamaktadır.
Ayrıca elde edilen nano teknolojik SLA yüzey hızlı bir entegrasyon sağlayarak hastaların implant sonrası protez aşamasına
geçmesini hızlandırıyor. Sistemin içerisinde geliştirilen cerrahi setteki 37 stoperli frez, dünyadaki birçok sistemde
bulunmuyor. Projemiz sayesinde yüksek katma değerli ve dünya standartlarında implant ürettik. Bu bağlamda ürünün
geliştirilmesinde ve özelliklerinin incelenmesinde çalışmalarımız sürüyor şeklinde konuştu.
Özel sektör-üniversite işbirliğinin güzel bir örneği
Proje boyunca iyi bir ekiple çalışma fırsatı bulduğuna da değinen Buğur, şunları söyledi: “Özel sektör ve üniversite
işbirliğinin güzel bir örneğini oluşturduk. Bu proje ve gelecekteki projemiz (TC 0101) kapsamında İstanbul Üniversitesi
Diş Hekimliği Fakültesi Biyokimya Bölümü ile TÜBİTAK MAM Gen Mühendisliği ve Biyoteknoloji Enstitüsüyle birlikte
çalışmak başarımıza yön vermiştir ve verecektir. Yenilikçi ve girişimci tüm KOBİ’leri TÜBİTAK ile çalışmalarını tavsiye
ediyorum. TÜBİTAK’ın her büyüklükte KOBİ için ayrı ayrı destekleri olduğu bilinilmelidir. TÜBİTAK’ın hakem ve izleyici
hocalarının paylaştıkları tecrübelerden çok fayda sağladık. Geçtiğimiz aylarda Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakan
Yardımcısı Prof. Dr. Davut Kavranoğlu fabrikamızı ziyaret etti ve en kısa sürede üretim kapasitemizi artırıp ihracata
yönelmemizi ve cari açığın kapanmasına destek olan bir firma olmamızı istedi”
Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu / Aralık 2012
45